Lees hieronder het interview over Gilbert Desmet met weduwe Maria Devos en Patrick Cornillie.

Hij was 24 en ik 20 jaar toen we trouwden na slechts 6 maanden elkaar gekend te hebben op aandringen van zijn zuster die samen met mij in een textielfabriek werkte. Hij was toen al beroepsrenner.

Hij is begonnen als veertienjarige. Zijn buur en nonkel Gerard Desmet had een fietswinkel met deze naam in de Noordstraat te Roeselare. Zijn dochter is getrouwd met Benoni Beheyt. Gerard stimuleerde hem om ook te koersen en zo is hij erin gerold tot zijn zevenendertigste toen hij moest stoppen wegens knieproblemen.

Gerard Desmet was verdeler van dit fietsenmerk die toen sponsor was voor de gelijknamige wielerploeg. Hij raadde Gilbert aan om voor deze ploeg te rijden. Als jonge renner had hij wel wat talent, maar hij brak nog niet echt door. Karel Van Wijnendale zag wel iets in hem en porde hem aan om voor een Franse wielerploeg te rijden. Maar Gilbert luisterde naar zijn nonkel en ging er niet op in. Daardoor werd Gilbert meermaals niet geselecteerd voor deelname aan de Ronde van Frankrijk. Karel Van Wijnendale was immers naast sportjournalist ook de selectieheer van de Belgische Wielerbond. Hij kon een carrière maken of kraken.

Hij won Koolskamp Koers, enkele grote klassiekers (Paris-Tours, Kuurne-Brussel-Kuurne, de Waalse Pijl) en droeg meermaals de gele trui in de Ronde van Frankrijk.
Hij won ook een rit in de Ronde van Genua-Rome, een vijfdaagse rittenwedstrijd, in de trui van zijn toenmalige wielerploeg ‘Carpano’ toen hij door een Italiaanse ploegmaat als verrader werd verweten omdat hij de zege niet liet aan hem. Gilbert was er het hart van in en zei: ‘had ik dit op voorhand geweten, ik liet hem zeker winnen.’

Hij was een typische allrounder. Dit was als ronderijder zeker een voordeel: tamelijk snel in de spurt, een sterke finisher, een goede tijdrijder en een tamelijk goede klimmer. Maar dit was volgens hem ook een nadeel, want moest hij zich gespecialiseerd hebben op één iets, dan had hij misschien meer massasprints of meer bergritten gewonnen.

In 1963 stond Gilbert aan de leiding in de Ronde van Frankrijk. Tijdens de laatste week is heel de ploeg echter ziek geworden (getroffen door een voedselvergiftiging), uitgezonderd Benoni Beheyt die geen yoghurt lustte. De hotels vroeger waren geen luxe hotels met minder strenge regels rond voedselveiligheid. De volledige ploeg is toen uit de Ronde moeten stappen. De grootste tegenslag voor Gilbert!

Zijn schoonste gewonnen koers was Paris-Tours, de naam die hij ook gaf aan de populaire café die hij samen met zijn vrouw Maria vanaf 1960 openhield langs de oude baan Roeselare-Brugge. Na zijn wielercarrière schafte hij een ijscrème machine aan en maakte de lekkerste ijs. Kusttoeristen, maar ook mensen die van het voetbal in Brugge kwamen, stopten bij Smetje voor een ijsje. Zijn baancafé was een begrip in de regio. Nu nog kan je de neonlichtreclame van het café bewonderen in KOERS. Museum van de wielersport te Roeselare.

Zo werd hij altijd in de volksmond genoemd om het verschil te maken met zijn ploegmaat met dezelfde naam: Gilbert Desmet uit Astene/Deinze. Op afbeeldingen van hen stond er dan vermeld: Gilbert Desmet1 (uit Lichtervelde) en Gilbert Desmet2 (uit Astene).

Zo heeft hij nog een marathon gelopen en op hoge leeftijd nog veel met zijn koersfiets gereden om uiteindelijk na een val vele tien kilometer lange wandelingen te maken.
Lees meer via https://servicekoers.be/verhalen/portret-gilbert-desmet