Daisy leerde ons kennen bij de opstart van BIE, als afgevaardigde van de gemeenteraad van Moorslede en als voorzitster van de heemkundige kring Dadingisila vzw. Later werd ze als schepen van Moorslede lid van de raad van bestuur. Ook na haar schepenambt bleef ze verbonden aan BIE. Zo zetelt ze nog steeds in de adviesgroep.
Kies een favoriet boek uit, welke is het?
Ik lees zeer graag historische romans en boeken. Ik ben grote fan van Stefaan Hertmans, ik las al Oorlog en Terpentijn en De Bekeerlinge van hem. Zijn recentste boek ligt al klaar om te lezen. Momenteel lees ik De Vondelingen van Diane De Keyzer (Madame est servie en De engeltjesmaaksters las ik ook al van haar), een kanjer van 500 bladzijden dramatische geschiedenis van Vlaanderen. Daarvoor was het boek De Bourgondiërs van streekgenoot Bart Van Loo aan de beurt. Ik lees ook graag streekgebonden verhalen in het Frans of in het Nederlands en af en toe een Engels boek om de taal te onderhouden. In deze coronatijden is graag lezen een echte luxe!
Welke gevel wandel je nooit voorbij zonder op te kijken?
De gevel van de basiliek van Dadizele blijft grote indruk op mij maken. Als je ervoor staat en omhoog kijkt, word je er duizelig van. Zo’n groot gebouw in zo’n klein dorp, het lijkt onwezenlijk. Het is één van de grote troeven van Dadizele: naast de betekenis als bedevaartsoord is er ook het architecturale belang van dit neogotisch gebouw uit het midden van de 19e eeuw.
Welk streekgerecht maak je graag klaar?
Ik kook heel graag en experimenteer ook graag: van alle landen en in alle smaken. Maar ik heb enkele oude recepten van mijn grootmoeder zaliger opgetekend en maak die af en toe klaar: nieuwjaarslukken (wafeltjes die geluk brengen als je ze weggeeft), hennepot (een mix van kip, konijn en eventueel kalf en een gelatine met veel ui en citroen), tomatenpuree (om de tomaten van de zomer te verwerken) …
Welke wandeling is de moeite waard?
Eén wandeling uitkiezen is moeilijk, onze streek is zo mooi en zo divers. In deze coronatijden wandel ik minstens 1 keer per week en steeds ontdek ik nieuwe, leuke plaatsen. Mijn voorkeur gaat naar tochten in de volle natuur langs rustige paden en aardewegels. Meestal kies ik voor een tour van 8 à 12 km.
Waar gaat de zon het mooist onder?
De zon gaat prachtig onder in mijn achtertuin. Zeker in de winter wanneer ze vroeger ondergaat en ik ze beter kan zien, en de hemel rood kleurt. Het is kortstondig, maar niet te missen.
Wat is jouw favoriete beeld uit de Erfgoedbank Midwest en wat kan je er ons over vertellen?
Mijn favoriete beeld is er eentje uit 1978 van de in- en uitgang van het Daiselpark – of centrum Deweer zoals het vroeger heette. Het park was een tweede element in het belang van ons dorp: alle scholen uit de streek kwamen hier op schoolreis. Tijdens de weekends en de vakantieperiodes was het hier op de koppen lopen. De jaren ’50, ’60 en ’70 waren topjaren. Hier kon een kind nog spelen en zich vermoeien. Veel mensen hebben er mooie herinneringen aan. Met de opkomst van nieuwe, modernere parken ging het bergaf tot het speel– en doepark in 2002 sloot en in 2012, na verwoede pogingen om het te redden, werd afgebroken. Tot op vandaag is er niets in de plaats gekomen. Het is een treurig zicht in het centrum van ons dorp.
